- rumtas
- 2 rùmtas, -à adj. (3) K.Būg, NdŽ, KŽ, Kv, Rt žr. rimtas 1: Matau tame būryje rumtus vyrus Jn. Ta merga rumtesnė už aną, t. y. gruntelnesnė, ne pliuškė J. Tada vienas iš rumtų senelių drąsiai tarė majorui TS1900,2–3. | Rùmtas arklys J. rumtaĩ adv.: Padorus statumas yra sakymo dovana, kad kas sako ir rumtai, ir gražiai Jn.
Dictionary of the Lithuanian Language.